[Verse 1]
Bu ara çok huzursuzum
Nezaketen insanların üstüne kusmak istiyorum
"Neyin var?" deme, sadece yüzüne susmak istiyorum
Gözüme bak, saçlarıma
Peşin sıra otur omurgalarıma
Yemyeşil bahçemde yangınlar gördüm
Gözlerinle konuşup da dokun damarıma
Uzaklaşmak için içmek
Bakarken göz çukurlarına düşmek
Kıskanılacak bi' pahada gülüşmek
Uzaktan uzağa sevişmek
Bi' masal kahramanı olduğunu tahmin etmeliydim
Ya da kalbinin üzerinde "kırılabilir" levhası taşımalıydın

Göğüsümün kapılarını açık bıraktım
Yanık kokusu düştü burnuma
Bi' ihtiyaçtan öteydi sanki giderken sıkıca sarılmak boynuna
Sen varken boğazımdan geçmiyordu başka kadınlara ait duygular

Seni hatırlamak istemezken kendimi unutmuşum uğruna

[Nakarat]
Elim kolum bağlı, kafam dağılır
Saman alevi nefretim ama zaman alır
Benim saçım başım ağrır
İçine ederim ben bu koca boş dünyanın

Elim kolum bağlı, kafam dağılır
Saman alevi nefretim ama zaman alır
Benim saçım başım ağrır
İçine ederim ben bu koca boş dünyanın

[Verse 2]
Hiçbi' şeyin oluru bana göre değil
Aşk ve savaşın devrim dönemiyim
Gerekirse güzel gün göreme'yim
Ama kendi dünyamı kendim yöneteyim
Her şeyi unutup bi' sana yöneleyim
Kafamda sorular; "Ben köle miyim?"
Derken büyüdüm, saçım döküldü
Zaman oldu bi' tek bedel ödediğim
Yine kime güveneyim? Yere çömeleyim
Ama yoruldum kaç kere gene denediğim için
İçimde saklı bi' dünya var artık
Konuşarak onlarca sen edemediğim
Ruhumda yağmurun sele gebeliği
Bu bana hayatın bi' hergeleliği
Gel gelelim hiç de dengede değilim
Sen de bu kaçıncı sendelediğim?
[Nakarat]
Elim kolum bağlı, kafam dağılır
Saman alevi nefretim ama zaman alır
Benim saçım başım ağrır
İçine ederim ben bu koca boş dünyanın