[Nakarat]
Benim sağım solum belli olmaz
Kafam atar kapına dayanırım
Ben insanları, insanlar beni zorlar
Her yan ne yapacağımı söyleyen filozoflarla dolu

Benim sağım solum belli olmaz
Kafam atar kapına dayanırım
Ben insanları‚ insanlar beni zorlar
Her yan ne yapacağımı söyleyen filozoflarla dolu

[Verse 1]
Bi' gün bağırır çağırır bi' gün içime kapanırım
Bazen sevgi sarmaşığı gibiyim bazen nefret yaratırım ben
Hatta galiba öptüğüm yerden kanatırım
Sevmeyi böyle öğrendiğimdendir ki herkes bana kırık
Bazen çocuk gibiyim‚ bazen yaşlı
Bazen çok isyankârım susamam bazen inançlı
Bazen pamuk gibi bazen babam kadar inatçı kısaca
Bazen kendim gibiyim‚ bazen ilaçlı
Sağım solum belli değil, olmam gerektiği gibiyim
Bazen sanki olduğum değil
Belki de bu yerde yalnız değilimdir korktuğum gibi
Tüm Dünya'da aynıdır yokluğun dili

[Nakarat]
Benim sağım solum belli olmaz
Kafam atar kapına dayanırım
Ben insanları, insanlar beni zorlar
Her yan ne yapacağımı söyleyen filozoflarla dolu
Benim sağım solum belli olmaz
Kafam atar kapına dayanırım
Ben insanları‚ insanlar beni zorlar
Her yan ne yapacağımı söyleyen filozoflarla dolu

[Verse 2]
Bazen yağmuru severim, bazen güneşi
Bazen karı, manzaram güzel de havam yarım
Peki bana nasihat veren insanlar beni ne kadar tanır (hayır)?
Ben özgürlüğü severim‚ toplum aptalları
Bi' günüm sağlıklı geçerken, bi' günüm alkol
Ve her gün oturur bir kaç satır söz karalarım banko
Huzursuzluk yazdırır bana çabalarımdan çok ama
Sen gülüşlerimde gizlediğim yaralarımdan kork
Bi' yanım özgürlük, bi' yanım köle
Burada alevlerin içindeyiz yok mu yangın gören?
Rengârenk bi' Dünya algı böyle
Senin de sağın solun belli değilse benle şarkı söyle hadi!

[Nakarat]
(Benim sağım solum belli olmaz
Kafam atar kapına dayanırım
Ben insanları, insanlar beni zorlar
Her yan ne yapacağımı söyleyen filozoflarla dolu)

Benim sağım solum belli olmaz
Kafam atar kapına dayanırım
Ben insanları, insanlar beni zorlar
Her yan ne yapacağımı söyleyen filozoflarla dolu
Benim sağım solum belli olmaz
Kafam atar kapına dayanırım
Ben insanları, insanlar beni zorlar
Her yan ne yapacağımı söyleyen filozoflarla dolu