Zjef Vanuytsel
De Nacht
En dan komt de nacht plots met zilveren schreden
Dooft elk licht en breekt elk geluid
Spreidt zijn mantel uit dromen geweven
En alles wordt stil

Dan wordt ik koud langs mijn lichaam, loop onzeker naar huis
Waar jij bang op mij ligt te wachten
Je grijpgrage armen, je warme huid
En alles wordt stil

Schaduwen glijden langs gevels en muren
Sluieren de stad in een kwade droom
Donkere portalen en schimmen die gluren
En alles wordt stil

Dan wordt ik angstig, mijn kind, toe geef me je hand
Vertel mij het verhaal van je liefde
Ik zal alleen naar je kijken en luisteren
En dan wordt alles stil

Ook al zijn er dagen waarop je gebaar hebt
Waarop je beeld uit mijn lichaam verdwijnt
Dat ik alleen sta met al mijn vragen
Ik hou van jou
Ook al is mijn stem soms te hard
Is mijn hand soms te snel
Is mijn lach soms te scherp of te bijtend
Is mijn streling te zwak
Zijn mijn woorden te fel
Ik hou van jou