Zjef Vanuytsel
Gevoelige Jongen
Van ons als jongens wordt verwacht
Dat we supermannen zijn
Stoere binken, domme kracht
Testosteron tot in ons brein
Maar lieve meisjes luister nooit
Naar al die valse tongen
Want in de meesten van ons schuilt
Een gevoelige jongen
Moeten leven onder stress
Ja, dat lot is ons beschoren
Voor vrouw en kind’ren op de bres
Daarvoor lijken we geboren
Nooit een traan te mogen plengen
Ja, dat werd ons opgedrongen
Want in de meesten van ons schuilt
Een gevoelige jongen
Wilde zeeën hebben we bevaren
Woeste bergen beklommen wij
We trotseerden duizenden gevaren
Honger, dorst, schipbreuk of averij
Piramides en tempels bouwen
Niets was ons eigenlijk teveel
Uit ruwe rotsen beelden houwen
Maar applaus… was bijna nooit ons deel
Nu feminist of holebi
Zich bewust laten waarderen
Wordt het echt de hoogste tijd
Om ook als man t’ emanciperen
Maar lieve meisjes wees niet bang
Jullie worden nooit verdrongen
Want in de meesten van ons schuilt
Een gevoelige jongen
O ja, jaaa… een gevoelige jongen
Wees maar zeker… een gevoelige jongen
Mmmmm… een gevoelige jongen