Nil Karaibrahimgil
İstanbuldayım
Ben her sabah kalktığımda düşüyorum bir boşluğa
Ne yazıyorsa alnımda, s en yoksun hiç yanımda
Anlamazlar hiç halimi
Kim ne yapsın derdimi
Bilmezler özlediğimi
Yazmıyor ki alnımda
İstanbuldayım
Takılıyorum
Doğru değil seni düşünüyorum
Bazen bir durup nefes alıyorum
İçimde bir umut, bir umut
Nasıl şey bir güneş, bir bulut
İçimde bir umut, bir umut
Nasıl şey bir hatırla bir unut