[Bölüm 1: Haluk Levent]
Sokaklar boşalmış
Işıklar şimdi loş
Sadece ben miyim ki sarhoş?
İnsanlar şaşırmış

Herkes bir şey arıyor
Buldum diyenler bile, yanıyor
Söyle bir kez olsun
Kimlere döndün de, kimlere durdun

[Nakarat: Haluk Levent]
Ulan dünya adaletin yok mu?
Yalan dünya yeter be çok yordun
Ulan dünya hiç insafın yok mu?
Dönmüyor kimse hep giden yolcu

[Bölüm 2: Haluk Levent]
Hayatlar yaşandı
Bir yerlerde buluştuk
Zamanlar paylaşıldı
Hep konuştuk

Onlar gitti sonra, hiçbir şey söylemeden
Bak kaldık burada yine senle ben
Söyle neden iyiler bu kadar çabuk gider?
Dur da cevap ver
[Nakarat: Haluk Levent]
Ulan dünya adaletin yok mu?
Yalan dünya yeter be çok yordun
Ulan dünya hiç insafın yok mu?
Dönmüyor kimse, hep giden yolcu

[Bölüm 3: Reş]
Biliyorum her gün peşimdesin
Azrail gibi tetiktesin
İyiler kazanır demişti annem
Sen o masalları bilir misin?

Rekabet değil yaşamda temel
Elimde değil, önümde kader
Yaşamak için ödersin bedel
Kara bir sayfa yazar, çizer

Anlamıyorlar, konuşuyorlar
Ellerim bağlı, sormuyorlar
Sırtımda yer yok, doymuyorlar
İnan, başar, konuşuyorlar

Siyah ve beyaz, bugün ve yarın
Kafamda poyraz sorular baskın
Her gün bela ve her gün vukuat
Sokaklar acımaz taksan da kravat
Düşüyor beyazlar her gün saçıma
Hayallerimse kaldırım taşına
Meçhulüm artık anlamsız öçler
Unutalım artık kalmadı düşler

Bir kuş gibiyim gördüm her şeyi
Yalanmış hepsi, tanıdım herkesi
Sevdim, suçum olsun dünyada
Adalet bugün sade rüya

[Nakarat: Haluk Levent]
Ulan dünya adaletin yok mu?
Yalan dünya, yeter be çok yordun
Ulan dünya hiç insafın yok mu?
Dönmüyor kimse, hep giden yolcu

Ulan dünya adaletin yok mu?
Yalan dünya, yeter be çok yordun
Ulan dünya hiç insafın yok mu?