[Intro: Μιχάλης Κουϊνέλης]
Χιλιόμετρα χίλια χίλια και άλλα τόσα μίλια
Όταν σε δω θα σου δώσω χίλια φιλιά στα χείλια
Εις τη χίλια ύψωσέ τα, αν μπορείς μέτρησέ τα
Κι ύστερα χώρισέ τα στου ουρανού την ποδιά

[Chorus: Ήβη Αδάμου]
Σαν έρθει η μέρα
Που θα ανταλλάξουμε μαζί καλημέρα
Που θα ανασάνουμε τον ίδιο αέρα
Τότε η νύχτα μας θα μοιάζει με νύχτα
Που παίρνει φωτιά

[Verse 1: Μιχάλης Κουϊνέλης]
Χιλιόμετρα χίλια χίλια και άλλα τόσα μίλια
Όταν σε δω θα σου δώσω χίλια φιλιά στα χείλια
Εις τη χίλια υψωσέ τα, αν μπορείς μέτρησέ τα
Κι ύστερα χώρισέ τα στου ουρανού την ποδιά
Δεν είσαι μόνη σε κόσμο που πληγώνει
Που έμαθε να λιώνει αισθήματα που έμαθε να σκοτώνει
Τι κι αν το ψέμα τρυπώνει, όπως στα σπίτια η σκόνη
Όταν βρεθούμε θα ξαπλώσουμε στο ίδιο σεντόνι
Δεν είσαι η μόνη που ψάχνει κάτι αληθινό
Είμαστε κι άλλοι κι έχουμε όλοι κάτι κοινό, tι;
Πληγές από αγάπες, δικές μου αυταπάτες
Πικρά πρωϊνά από λάθος αγάπες
Και θα 'ρθει η μέρα
Που θα ανταμώσουμε τον ήλιο και θα πούμε καλημέρα
Το πρωί, τότε θα μοιάζει με γιορτή
Γιατί αγάπη ψάχνουμε όλοι σε τούτη τη ζωή
[Chorus: Ήβη Αδάμου]
Σαν έρθει η μέρα
Που θα ανταλλάξουμε μαζί καλημέρα
Που θα ανασάνουμε τον ίδιο αέρα
Τότε η νύχτα μας θα μοιάζει με νύχτα
Που παίρνει φωτιά

[Verse 2: Μιχάλης Κουϊνέλης]
Για μέτρα βράδια και σκάρτα χάδια
Όταν σε βρω θα χαθούνε για πάντα τα σκοτάδια
Το φως θα τα κάνει συντρίμια, ρημάδια
Σαν γύρω στο πλάι σου να αποκοιμηθώ
Δεν είμαι ο μόνος που τον πιέζει ο χρόνος
Που στέκεται από πάνω μου σαν σκάρτος αστυνόμος
Και βάζει ονειροφράγματα με τεχνάσματα εδώ έχει
Πολύ γρήγορα θέλει να τον προλάβω
Δεν είμαι μόνος γιατί ξέρω ότι κάπου είσαι
Ναι, λύσε τα δεσμά σου και ότι σε πιέζει βρίσε
Μπορεί να μην σε αντάμωσα ακόμα μα θα υπάρχεις
Κι όλα αυτά που αποζητώ σίγουρα εσύ θα τα 'χεις
Δεν είμαι ο μόνος, δεν είσαι η μόνη
Υπάρχουν τόσοι και τόσοι που η μοναξιά τους πληγώνει
Καποια στιγμή θα βρεθούμε και θα 'ναι όλα γιορτή
Γιατί αγάπη ψάχνουμε όλοι σε τούτη τη ζωή

[Chorus: Ήβη Αδάμου]
Σαν έρθει η μέρα
Που θα ανταλλάξουμε μαζί καλημέρα
Που θα ανασάνουμε τον ίδιο αέρα
Τότε η νύχτα μας θα μοιάζει με νύχτα
Που παίρνει φωτιά
[Outro: Μιχάλης Κουϊνέλης, Ήβη Αδάμου]
Υπάρχεις στην μέρα κι ας μήν είσαι εδώ
Υπάρχεις στη νύχτα μου σαν φυλαχτό
Μαζί σου μιλάω πρωτού κοιμηθώ
Μαζί σου με παίρνεις καθέ δειλινό

Υπάρχεις στη νύχτα μου σαν φυλαχτό
Μαζί σου μιλάω πρωτού κοιμηθώ

Σαν έρθει η μέρα που θα ανταλλάξουμε μαζί καλημέρα
Που θα ανασάνουμε τον ίδιο αέρα
Τότε η νύχτα μας θα μοιάζει με νύχτα που παίρνει φωτιά