Cem Adrian
Kanarım
Her sabah uyanınca güne
Simsiyah bir yalanın üstünde
Büyük büyük, beton beton
Duvar duvar, sessizlik içinde

Boynuma dolayınca zaman
Ayrılığın o soğuk iplerini
Kalın kalın, düğüm düğüm
Boğum boğum sarar beni yalnızlık elinde

Bir gün solar, bir gün açarım
Kendim düşer, kendim kalkarım
Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım

Bir gün ölür, bir gün yaşarım
Kendim söner, kendim yanarım
Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım

Yalan dolan, sağım solum
Kırık dökük, elim kolum
Duruyorum bir yerde

Bir gün solar, bir gün açarım
Kendim düşer, kendim kalkarım
Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım
Bir gün solar, bir gün açarım
Kendim düşer, kendim kalkarım
Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım

Bir gün ölür, bir gün yaşarım
Kendim söner, kendim yanarım
Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım