Bir sabah yalnız uyanınca duymayacaksın o sesi başucunda
Bir sabah olup uyanınca anlayacaksın, dört duvar arasında
Eninde sonunda yalnızsın, yalnız kalacaksın
Kalbindeki çiçekler kuruyup dökülecekler
Eninde sonunda yalnızsın, yalnız kalacaksın
Yüzündeki baharlar sararıp solacaklar

Ve bir sabah yalnızlığın soğuk kollarında
Tarifi mümkün olmayan, anlatamadığın bir rüyadan sen
Yapayalnız uyandığında...
Güneş eskisi gibi öpüp seni, kirpiklerinde parlamadığında...
Ve temizlemediğinde artık yağmurlar kalbini...
Ve affedemediğinde artık Tanrı bizi... Sevmediğinde... Konuşmadığında...
BİZ HANGİ ŞARKIYLA UYUYACAĞIZ ÇOCUK?!

Ah, kalbim bir ıslak kelebek
Nasıl da uçuyor sana, nasıl da duymuyor beni
Eninde sonunda zaman bir çocuğun katili
Nasıl da geçiyor ama, nasıl da silmiyor seni içimden, dışımdan
Hayat yalanın ta kendisi nasıl da dönüyor dünya nasıl da vermiyor geri
Elimde, yüzümde yalan bir masalın izleri
Nasıl da inanıp sana, nasıl da ölüyor yine

Kalbim (bir ıslak kelebek)
Kalbim (bir ıslak kelebek)
Kalbim (bir ıslak kelebek)
Kalbim (bir ıslak kelebek)
Kalbim (bir ıslak kelebek)
Kalbim (bir ıslak kelebek)
Kalbim
Nasıl da inanıp sana, nasıl da ölüyor yine
KALBİM BİR ISLAK KELEBEK
NASIL DA İNANIP SANA, NASIL DA ÖLÜYOR YİNE