[Cem Adrian]
Ben şimdi burda böyle tek başıma
Dikerken söktüğüm yerleri...
Sen orda yine öyle tek başına
Ararken bende kaybettiğini...

Niye görmüyorsun? Niye görmüyorsun? Niye?
Gülümseyerek can veriyorsun önümde...
Yine üşüyorsun, hissetmiyor musun? Yine...
Parçalarımdan, uzun bir yol var önünde...

Ah sen şimdi kayıp bir çocuksun...
Karanlıkta yürüyorsun...
Kalbin senin, yollar senin...
Bensiz mi büyüyorsun?

Sen şimdi kayıp bir çocuksun...
Karanlıkta yürüyorsun...
Kalbin senin, yollar senin...
Bensiz mi büyüyorsun?

[Gazapizm]
Fuzuli bir kayıp sanki her saniyem altı üstü
Bir kaç saat geçirmişken oralarda aniden
Biz gönül koyduk Aslında yerim yoktur
Onca şair arasında Türk Edebiyatı falan bensiz olsun

Bir de renksiz olur gözlerimin gördükleri
Çünkü sana cinayetler anlatır. Sefaletten kaçmadım
Elbette aşk güzeldir ben de yazdım, fazla gerçek yaşadım
O şarkılar maşadır

Çünkü ateşi avuçlamış insanların zihni
Berrak değil, beyni erken yaşlanır
Tüm bunlar saçmalıkken, her tarafın yaradır
Tüm kapılar kapalı! Bu aşağılık bir dramdır

Bir gün sırtımızı sıvazlayan bir yalana
Aldanıp da dayatılan bu yangında yanıp söndük
Bunu elbet uzaklardan birileri görür
Sonra içimizdeki tüm güzellikler ölür...

İçimizdeki güzellikler, hepsi ölür
İçimizdeki güzellikler ölür...
İçimizdeki tüm güzellikler ölür

[Cem Adrian]
Ah sen şimdi kayıp bir çocuksun...
Karanlıkta yürüyorsun...
Kalbin senin, yollar senin...
Bensiz mi büyüyorsun?

Sen şimdi kayıp bir çocuksun...
Karanlıkta yürüyorsun...
Kalbin senin, yollar senin...
Bensiz mi büyüyorsun?