Verse 1 (Reizzer) :

Anlamıyorum olanları boşluktayım galiba sanırım tek çarem zaman dilenmek
Tanrıdan hele gerçekleşsin sonra kim bakar ki ardına yazdığımda gerek duycak
Dünya gardına

İşler düzelsin diye göstermedim hiç uğraş zaten iyi değildi kafam genellikle
Ayyaş bazen gözlerimden süzülüp düşen bir yaş bu olmaz nasılsa insanlar
Artık çağdaş

Gram inancım kalmadı inan benim aşka ne ihtiyacım oydu ne de birisiydi başka
Çünkü bilinçsiz şekilde davranıyorum diye kalmamıştı beni sevip sayıp sayan
Herhangi bir kankam

Umrum değildi ne kadar sağlamdı arkam bizi ayıran dünya-cihat arasında ki
Farklar sinirlenip kalkar ve sen istediğin kadar fedakarlık yap o ilişki
Illa bir yerinden patlar

Nakarat (Reizzer) :

Bilmiyorum bilmiyorum nolcak bu halimiz bilmiyorum bilmiyorum bilmiyorum
Nolcak işin sonu bilmiyorum bilmiyorum bilmiyorum ne yapacağımızı bilmiyorum
Bilmiyorum bilmiyorum inan bana ben hiçbirşeyi bilmiyorum

Verse 2 (Reizzer) :
Kimsenin harcı değil yaptıklarıma karışma hiç içimden gelmiyor küstüklerimle
Barışmak kavga dövüşle hallettim inatla çıkan her problemi karşıma ben boş
Yere tartışmam

Evet alkışla sanki doğru yaptım kimisi yanlış kimisi doğru yoldu saptığım o
Kadar boş olayla uğraşmaktan artık işe yaramıyor haplar ağrı kessin diye
Attığım

Artık bunaldım ve bıktım diyipte baktığım o cadde unuttuğum adını sanırım
Kaybedicem artık içi dolu aklımı baktı mı dönüp zor gününde kesiksiz
Uykularında adını sayıkladığın

Evet galiba boşalttım içimdekileri verse ikincideki flowlarım sanki biraz
Seri ama oldu yapmak zorundaydım çünkü baya biriktim yapmaya yapmaya olurdum
Düşünce kanseri

Nakarat (Reizzer) :

Bilmiyorum bilmiyorum nolcak bu halimiz bilmiyorum bilmiyorum bilmiyorum
Nolcak işin sonu bilmiyorum bilmiyorum bilmiyorum ne yapacağımızı bilmiyorum
Bilmiyorum bilmiyorum inan bana ben hiçbirşeyi bilmiyorum