Bir sabah, yalnız uyanınca duymayacaksın o sesi başucunda...
Bir sabah olup uyanınca anlayacaksın, dört duvar arasında...
Eninde sonunda yalnızsın, yalnız kalacaksın...
Kalbindeki çiçekler kuruyup dökülecekler...
Eninde sonunda yalnızsın, yalnız kalacaksın...
Yüzündeki baharlar sararıp solacaklar...

Ah kalbim bir ıslak kelebek...
Nasıl da uçuyor sana, nasıl da duymuyor beni...
Eninde sonunda zaman, bir çocuğun katili...
Nasıl da geçiyor ama nasıl da vermiyor geri
Eninde sonunda hayat, yalanın ta kendisi
Nasıl da dönüyor dünya nasıl da getirmiyor geri...

Elimde yüzümde yalan, bir masalın izleri...
Nasıl da inanıp sana, nasıl da ölüyor yine...
Kalbim, bir ıslak kelebek
Nasıl da uçuyor sana, nasıl da duymuyor beni...
Kalbim, bir ıslak kelebek
Nasıl da inanıp sana, nasıl da ölüyor yine...
Kalbim, bir ıslak kelebek...
Nasıl da inanıp sana, nasıl da ölüyor yine...
(Çok teşekkürler.)