Cem Adrian
Sen Benim (Live)
Hep aynı sessizlikle geliyor gece
Hep aynı yalan dolan masalları dinliyorum yine
Hep aynı yüzler, hep aynı sesler peşimde
Anlatamıyorum, inandıramıyorum kendime

Sen benim yarım kalan cümlelerimsin
Hiç söyleyemediğim, söylemediğim o sözlerim...
Sen benim hiç ısınmayan ellerimsin
Hiç unutamayan unutmayan o kalbim...

Sen benim eksik kalan yerimsin
Kapattığım pencereler, Güneşlere çektiğim o perdelerim
Sen benim hiç sevmediğim sessizliğimsin
Kaybettiğim yolum korktuğum karanlık, hiç tutamadığım o yeminlerim

Sen benim, sen benim
Sen benim

Hep aynı sessizlikle geliyor gece
Hep aynı yalan dolan masalları dinliyorum yine
Hep aynı yüzler, hep aynı sesler peşimde
Anlatamıyorum, inandıramıyorum kendime

Sen benim yarım kalan cümlelerimsin
Hiç unutamayan, unutmayan o kalbim
Sen benim eksik kalan yerimsin
Kapattığım pencereler
Güneşlere çektiğim o perdelerim
Sen benim hiç ısınmayan ellerimsin
Hiç unutamayan, unutmayan o kalbim...
Sen benim, terk ettiğim şehirlerimsin
Düştüğüm çukur uzanan ellerim, hiç tutunamadığım o gidenlerim
Sen benim kovulduğum cennetimsin
Eğdiğim yüzüm sövdüğüm aydınlığa
Hiç açamadığım o gözlerim...
Sen benim...
Hiç unutamadığım, unutmadığım; tutunamadığım, tutamadığım o...

(Çok teşekkürler.)