Ξύπνησα πάλι από τον ίδιο εφιάλτη
Κι άναψα όποιο φως βρήκα μπροστά μου
Έριξα γύρω απ’ το κρεβάτι μου ένα βλέμμα
Μα ήταν στη θέση τους όλα τα πράγματά μου

Είχα ιδρώσει κι ένιωθα πάλι αυτό το φόβο
Να κυριεύει το μυαλό μου
Λες κι ό,τι πίνεται είχα πιει
Νιώθω πως έχασα τελείως τον έλεγχό μου

Πάλι έχω παραισθήσεις ότι είσαι εδώ
Κι έρχεσαι να με φιλήσεις για να πληγωθώ
Κι όταν φεύγεις πως μου παίρνεις ό,τι αγαπώ
Κι ύστερα εγώ πως σε σκοτώνω
Και σκοτώνομαι κι εγώ

Άκουσα πάλι βήματα μέσα στη νύχτα
Και κάπου μέσα στη σιωπή το όνομά μου
Μα ένα τασάκι μ’ αποτσίγαρα σβησμένα
Ένα βιβλίο κι ένα ρολόι ήταν κοντά μου