Το νταηλίκι κι η μαγκιά
Μια βραδιά μαγικιά
Τρακάρανε τυχαία
Αγαπηθήκανε τρελά
Κάναν κι ένα παιδί
Που το βγάλαν Περαία

Ο έρωτας κι η ομορφιά
Κόλπα κάναν τρελά
Σε μια ροζ λιμουζίνα
Και πριν καλά καλά
Περάσουνε μήνες εννιά
Να σου η Σαλονίκη
Κι η αδερφή της, η Αθήνα

Μα οι Θεοί ζηλέψανε
Την τόση ομορφάδα
Και τα παιδιά φυλάκισαν
Για πάντα στην Ελλάδα

Ρε, ξέρεις ποια είμαι εγώ
Πώς με λένε
Κι η σκούφια μου
Από πού κρατάει;
Ρε, ξέρεις ποια είμαι εγώ;
Πού να σου εξηγώ!
Η τρέλα και η λογική
Στην οδό Πατιρντί
Στήσανε καφενείο
Η μια πουλάει
Ό, τι βάλει του ανθρώπου ο νους
Κι η άλλη κάνει ταμείο

Όλα πηγαίνανε καλά
Ώσπου κάποια βραδιά
Έγινε φασαρία
Κανείς δεν έμαθε ποτέ
Ούτε γιατί ούτε πώς
Είχε τέτοιο φινάλε
Μια τόσο ωραία ιστορία

Κι η λογική τρελάθηκε
Σάλεψε το μυαλό της
Κι έτσι η τρέλα έκανε
Το καφενείο δικό της

Ρε, ξέρεις ποια είμαι εγώ
Πώς με λένε
Κι η σκούφια μου
Από πού κρατάει;
Ρε, ξέρεις ποια είμαι εγώ;
Πού να σου εξηγώ!