[Κουπλέ 1]
Από `δώ κι απο ’κεί, η ζωή φυλακή
Κι απ’ τα σίδερα πίσω όλοι εμείς
Με το χέρι απλωμένο στην ελπίδα
Μια ηλιαχτίδα ζητάς για να πιαστείς
Από `δώ κι απο ’κει, δάκρυ σαν το ρακί
Που σταλάζει αργά και μας πονά
Την ψυχή χαρακώνει μια ρυτίδα
Μια ηλιαχτίδα για μένα πουθενά

[Ρεφρέν]
Όπου κι αν τον κοιτάξω αυτόν τον κόσμο
Δάκρυ, πόνος, φοβέρες και λυγμοί
Και ας ήμουν φτιαγμένη από δυόσμο
Μ `έχουν κάνει σαν το ξερό κλαδί

[Ρεφρέν]
Όπου κι αν τον κοιτάξω αυτόν τον κόσμο
Δάκρυ, πόνος, φοβέρες και λυγμοί
Και ας ήμουν φτιαγμένη από δυόσμο
Μ `έχουν κάνει σαν το ξερό κλαδί

[Κουπλέ 2]
Από `δώ κι απο ’κει, το μεγάλο "γιατί"
Την καρδιά μου ματώνει και πονώ
Αχ, καλύτερα να `μουν χελιδόνι
Μέσα στον γαλανό τον ουρανό
Από `δώ κι απο ’κει, που λοιπόν κατοικεί
Της χαράς το κρυφό το μυστικό
Να γενούνε χαμόγελα οι πόνοι
Και τραγούδι το κάθε μας κακό
[Ρεφρέν]
Όπου κι αν τον κοιτάξω αυτόν τον κόσμο
Δάκρυ, πόνος, φοβέρες και λυγμοί
Και ας ήμουν φτιαγμένη από δυόσμο
Μ’ έχουν κάνει σαν το ξερό κλαδί

[Ρεφρέν]
Όπου κι αν τον κοιτάξω αυτόν τον κόσμο
Δάκρυ, πόνος, φοβέρες και λυγμοί
Και ας ήμουν φτιαγμένη από δυόσμο
Μ’ έχουν κάνει σαν το ξερό κλαδί