Frank Boeijen
De Wapens Spreken
De kinderen spelen
Met houten geweren
De zandbak
Word een woestijn
Zoals avond en avond
De beelden te zien zijn
Ergens ver weg
Tussen Eufraat en Tigris
Waar ooit
De beschaving ontstond
Valt er vuur uit de hemel
De wereld ging op kruistocht
En in Bagdad zoekt een moeder
Haar verloren kind
En in Haïfa
Gaat het luchtalarm af
De wapens spreken
Overschreeuwen de vrede
En de vrede
Zwijgt als het graf
In naam van God
Of in naam van Allah
Maakt men zich op
Om de strijd aan te gaan
Het lijk alsof of de tijd
Duizend jaar heeft stilgestaan
Onder het mom
Van normen en waarden
Maar in het belang
Van geld en macht
Vloeit er bloed
Van onschuldigen
En van bedrogen soldaten
En in Bagdad zoekt een moeder
Haar verloren kind
En in Haïfa
Gaat het luchtalarm af
De wapens spreken
Overschreeuwen de vrede
En de vrede
Zwijgt als het graf
En in Bagdad zoekt een moeder
Haar verloren kind
En in Haïfa
Gaat het luchtalarm af
De wapens spreken
Overschreeuwen de vrede
En de vrede
Zwijgt als het graf
En de vrede
Zwijgt als het graf