Frank Boeijen
Doe Iets
Aan de kade van de rivier
Zondag mensen wandelen hier
Zal ik ooit ook zo zijn
Deze onrust kwijt zijn
Rivieren stromen eindeloos
Mijn hart slaat rusteloos
Wanneer in de kou
Vroeg ik aan jou

Doe iets van tederheid
Doe iets wat niemand begrijpt
Doe iets van tederheid
Doe lief doe aardig doe vrij
Maar doe iets

Voor het leven rende jij
Ik wou mee tot aan het eind
Die nacht deden wij de maan uit
Tot de zon opkwam
En in dat bleke ochtendlicht
Pakte ik jouw rode lippenstift
En schreef in de spiegel
Voordat ik wegging

Doe iets van tederheid
Doe iets wat niemand begrijpt
Doe iets van tederheid
Doe lief doe aardig doe vrij
Maar doe iets
En ik schreef in de spiegel
Voordat ik wegging

Doe iets van tederheid
Doe iets wat niemand begrijpt
Doe iets van tederheid
Doe iets wat niemand begrijpt
Maar doe iets
Doe iets