Alaca karanlıkta içine kapanmış
Bir çiçek gibi solgun ve yalnız
Akşamın türlenen ışıklarında
Gözlerim bir yerlerde takılı kalmış

Bütün ışıklar bir anda sönse
Ve karanlıklar halime gülse
Yine de içim aydınlık seninle

Bilirim geç de olsa benimsin
Bilirim belli etmez seversin
Sen her zaman özlenmeye
İnan sen herşeye değersin

Bir yeniden doğuş sanki bir varoluş
Seni anlamak, tanımak ve sevmek
Zamanların ötesinde sonsuzlara varıp
Seninle oralarda yaşayabilmek