En nou het eind nabij
Zie ik het doek zich langzaam sluiten
Mijn vriend, geen punt voor mij
Ik sluit het boek, ken het van buiten
Geleefd heb ik voor twee
Waar alles doen mijn grootste kick was
Maar meer, veel meer dan dat
Dit was wat ik was

En spijt, nah, af en toe
Maar af en toe, doet niet terzake
Ik deed wat ik moest doen
Zonder gedoe, veel leven maken
Ik ging mijn eigen gang
Ook wat voor mij geen vaste prik was
Maar meer, veel meer dan dat
Dit was wat ik was

En al te vaak, wie zag het niet
Schoot ik voorbij mijn eigen limiet
Al stond ik rood, verschoot mijn kruit
Ik vrat ze op of spoog het uit
Ik hield me groot, ik vocht me dood
En was wat ik was

Je leeft met lach en traan
Veel geoogst en veel verloren
En nou zie ik me staan
En scheid het kaf van het koren
En kijk je strakjes terug
Doe dan niet of het niks was
Nee, nee, dan zeg ik "Hé, dit was wat ik was"
Want wat is een mens behalve dat
Waar ie voor staat en wat ie had
Ik zeg gewoon zoals het voelt
En zwak niet af wat ik bedoel
Want einde rit, staat zwart op wit
Dit was wat ik was

Ja, meer, veel meer dan dat
Dit was wat ik was