Rob de Nijs
Honderd Jaar Eenzaamheid

Ik, ik kon 't alleen
Een danser die de grond niet raakt
Jij keek er doorheen
Ik wist niet dat 't zo kon zijn, zo volmaakt
Toen jij geruisloos verdween riep ik: ik zit 'r niet mee
Maar de stilte is niet meer OK

Honderd jaar eenzaamheid
Wat is een nacht met jou in zo een zee van tijd
Één nacht heel dicht bij mij was al wat jij me vroeg
Maar één keer is niet meer genoeg
Nee eenmaal is nooit meer genoeg

Diep, diep in mijn hart heb ik elk moment bewaard
Nu, nu voor het eerst zie ik wat mijn vrijheid was
‘T is niets meer waard
Die tijd lijkt nu onbestemd vaag
‘K heb nooit om dit hartzeer gevraagd maar zelfs dat is me diеrbaar vandaag

Honderd jaar eenzaamheid
Wat is een nacht met jou in zo een zee van tijd
Één nacht heel dicht bij mij was al wat jij mе vroeg
Maar één keer is niet meer genoeg
Nee eenmaal is nooit meer genoeg

En toen jij geruisloos verdween riep ik: ik zit 'r niet mee
Maar de stilte is niet meer OK
Honderd jaar eenzaamheid
Wat is een nacht met jou in zo een zee van tijd
Één nacht heel dicht bij mij was al wat jij me vroeg
Maar één keer is nooit meer genoeg