شانه هایم شانه هایم شانه هایم
شانه هایم شعاع لب پریده خورشید شانه هایم
دو خال داغ سیاه بر شانه هایم آتش به کام
می بپیچ بر شانه هایم ریسمان زلفکان
تـو بکشانی ام به هرکجا که بکشانی ام تنها تـو به هرکجایم
من شانه هایم ریسمان زلفکان بپیچ آتش به کـام
چاک چاک سرخ بر چین هایم شانه هایم
شانه هایم برچین، می آیم
شب پریده سیاه بر شانه هایم
میبگز شانه هایم چالاک، که می آیم
به هرکجا که بکشانی ام تو تنها بکشانی ام به هرکجایم
نمی گریزم نمی گریزم شانه هایم
ریسمان زلفکان به پیچ خراشیده شانه هایم
ِ آبی رگان استخوانی سپید بر شانه هایم
خونم خونم خونم خط
خط برون جَسته سرخ از شانه هایم
بپیچ بر شانه هایم ریسمان زلفکان
ِمی کشان شانه هایم
می بزن تازیانه شانه هایم
نمیهراسم بی شکوه شانه هایم
به هرکجا که بکشانی ام به هرکجا که تو بکشانی و بکشانی ام به هرکجا که بیایم
شانههایم
زنگـی شانه هایم می آیم
بیریشگان ریش ریش از نیش آتش به کام
شانه هایم
دوزخین شانه هایم
َکبودان دندان می بگزیدگان شانه هایم
ْ افشرانخون شانه هایم
سپید و سیاه و سرخ رود شانه هایم
ِ می افشرم می بزن چنگ نوای شانه هایم
می بزن چنگ می بزن زخم می بزن می بدر شانه هایم می ببر
که به هرکجا که بکشانیام تو به هرکجا که می آیم
ترس خورده سوگند شوَم شانه هایم
آفت زده شانههایم
بریده بریده پنجه راه راه آتشبه کام
ریسمان زلفکان به پیچ دریده شانه هایم
فروریخته بام هایم
مادینه قنات خشکیده شانه هایم
فروریخته شانه هایم
می ببار بر شانه هایم
می ببار می برویان شانههایم
تا می بپیچ بر شانه هایم
و به هرکجایم که می بکشانی ام تو
با شانه هایم
با شانه هایم
خراشان شانه هایم
می آیم