Teoman
Hem Hayattan, Hem Ölümden?
Silkeleyip kumları üstümden atıp
Mağazanın vitrininde yansımama bakıp
Uyurgezer gibiyim, tüm geçmişim kayıp
Inceliyorum kendimi halim bi garip
Hem hayattan hem ölümden korkarak
Son sefer de geçmiş bu son durak
Sardunyaları seyrettim bir çölden gelip
Geceler boyu ağladım şairleri sevip
Bir isyanım varmış, akıtmışım içime
Kendim bile bakamadım gözlerimin derinine
Hem hayattan hem ölümden korkarak
Son sefer de geçmiş bu son durak
Kilitliydi dünya, girdim bacasından
Kızgındım doludizgin, hazzın ardından
Kefenim arka cebimde, cehennemden kaçmadan
Delirerek giderek, vicdan azabından
Hem hayattan hem ölümden korkarak
Son sefer de geçmiş bu son durak