Gölgemi takip edip, kuyruğumu kovalıyordum
İlk fısıldadıklarından beri adımı kulağıma
Geldim işte buraya kadar, gördünüz yozlaşa yozlaşa

Ne “davanın reddine”
Ne de “mahal telaşa”ydı
Kendimden şüphemle
Haz sıtmasından titriyordum her an

Bob Dylan’ın izinden yürüyüp
Çoklu kişilikler, kral ve soytarı
Bitmek bilmez majör depresyonlar üstüne
Mancınıklarıyla atılıyordum zıtlıklarımın

Her şeyle kavga ettim, herkesle hayatım boyunca
Oksijen yoktu bana yıldızların altında

Ben, Zargana, Deus Ex Machina

Karar verdim çocukken ve uyguladım hep
Ellerimi kirletmedim ben başkaları için
Aç sınıfın lanеtinden bana neydi?
Ben doyacaktım

Nеdensiz bir utanç bürümüştü benliğimi
Takıntılıydım her zaman çürümüşlüğümün fikrine
Hep korkaktım, hep cesurdum, beyinsiz bir zekiydim hep
Hem her şeydim, hem hiçbir şeydim, ben her zaman
Patolojilerden bir hayat ihtimali yaratacaktım
İskeletimde her bir kemiği, vücudumda her bir damarı
Milimi milimine hesaplayıp, yaratacaktım kendimi
Ve yarattım, bir Frankenstein, her bir yeri farklı

Her şeyle kavga ettim, herkesle hayatım boyunca
Oksijen yoktu bana yıldızların altında

Ben, Zargana, Deus Ex Machina

Aynı cümlede geçmeyecektim hiç kimseyle
Aynı fotoğrafta olmayacaktım, aynı karede
Ben başkası olacaktım, onlardan değil
Yürüyüp gidecektim, herkesin yanından tek başıma

Mezarım yürüyordu bana doğru hep sanki
Ve cesettim daha şimdiden
Avlıyordum, topluyordum ve yorgun argın evime
Avdan dönüyordum kadınlarla

Bir budalalar gemisinde bir sürü ağzım vardı
Bir sürü gereksiz organım, hepsini doyurmam lazımdı
Derimin içi hıncahınç doluydu o zamanlar
Ne arasan vardı orda, bir sürü insan leşi

Her şeyle kavga ettim, herkesle hayatım boyunca
Oksijen yoktu bana yıldızların altında
Ben, Zargana, Deus Ex Machina

Rezilliğin orta yerindeydim, şikayetim yoktu
Bir ateş topuydum rahminden annemin
Bir sürü karar verdim, nerdeyse hepsi saçma
Kimisi zırdeli, kimisi almost not crazy

Kasık damarlarımın uzantılarıyla
O damarlardaki kandan, spermimden, DNA’mdan
İrinimi veriyordum kadınlara, avuçlayıp uzuvlarını
Azrail yoklarken şu an, rengi soldu dünyanın çoktan

Kırmızı reçetelerden medet uman düşük yaşam libidom
İnsan tiksintime karşı benliğimi bölen, uyuşturan
Zaten hep bilirdim hayatta geç kalırdı her şeye insan
Saniyeleri sayıyorum şimdi

Her şeyle kavga ettim, herkesle hayatım boyunca
Hiç oksijen yoktu bana yıldızların altında

Ben, zargana, deus ex machina