Boudewijn de Groot
Wie Ik Ben
Vroeger miste ik de vrienden
Die ik uit het oog verloren had
Dat waren vrienden van vroeger
En ik bezong verliefd de meisjes
Met wie ik nooit iets had gehad
Dat zijn liefdes van vroeger

Feesten, stranden, wilde jaren
Die ik in mijn onschuld nooit vergat
Maar dat zijn jaren van vroeger
Wat ik nu zie in het verleden
Zijn de toekomstmogelijkheden

Ik kreeg tranen in mijn ogen
Als ik aan vroeger dacht
Maar dat zijn tranen van vroeger
Ik zocht mijn heden in het verleden
Heb van mijn toekomst niets verwacht
Maar dat was het heden van vroeger

Ik was gelukkig als ik droomde
En ik me verbergen kon
Maar dat is het geluk van vroeger
Ik was bang voor de volwassenheid
Die ik in mijn jeugd verzon
Maar dat is angst van vroeger
Toch moet ik er niet aan denken
Dat jij je ooit in mij vergist
Want dan zul je moeten schuilen
Voor nieuwe tranen die ik zal huilen

En misschien zal het weer tien jaar duren
Voor ik die heb weggewist
En misschien zal het weer tien jaar duren
Voor ik die heb weggewist
En misschien zal het weer tien jaar duren
Voor ik die heb weggewist