Boudewijn de Groot
Ze Houdt Van Mij
Ze zweeft op geuren langs de bloemen in het park
Ze danst op zijdezachte klanken
Ze wandelt wenkend in mijn dromen
En ik volg haar overal

Ze houdt van mij
Ze houdt een plekje voor me vrij in haar gedachten
Ze leidt me feilloos door de straten
En draagt me moedig door de massa van de bandeloze stad
Ze houdt van mij

Als ze praat, luister ik
Als ze lacht, luister ik
Als ze slaapt, fluister ik
Blijf voor altijd bij me

Ik slijt mijn zwaard en draag haar kleuren op m'n schild
Ik drijf mijn sporen in de flanken
Trotseer de blikken van de vijand
Zij kent genade voor wie ik versloeg

Ze houdt van mij
Zij gaat haar weg en ik ga moeiteloos de mijne
Want aan het einde van mijn reizen
Weet ik waar ik haar zal vinden als een duif naar Noach's ark
Ze houdt van mij
Als ze praat, luister ik
Als ze zingt, luister ik
Als ze slaapt, fluister ik
Blijf voor altijd bij me

Wat is die lach, die opklinkt tussen vreemden?
En me geruststelt, je bent hier niet alleen
Het is mijn lief, ze houdt van mij