Boudewijn de Groot
Zelden Kunnen Praten
Zo heb ik zelden kunnen praten
Nauwelijks iets gezegd
Woorden weggelaten
Of anders uitgelegd
Heel anders uitgelegd
Zo heb ik alles maar gemeden
Wat pijn deed uit die tijd
Nu pas beseft hoe je hebt geleden
En hoe langzaam alles slijt
Dat het eigenlijk nooit slijt
De wegen waren nog warm van geluk
Droegen onze sporen
Toen wij elkaar verloren
Alles gedaan, te weinig doorstaan
We vreeën en we dronken
We dansten nachtenlang
Tot de muziek was uitgeklonken
We werden samen bang
Voor het eerst werden we bang
Het land waar we naar zochten
Bestond opeens niet meer
Het land waar we voor vochten:
We verloren telkens weer
Elke dag iets meer
De wegen waren nog warm van geluk
Droegen onze sporen
Toen wij elkaar verloren
Alles gedaan, te weinig doorstaan
En nu na al die jaren
Nu ik terugdenk aan die tijd
Beschermd door grijze haren
Voel ik eigenlijk geen spijt
Alleen genegenheid
De wegen waren nog warm van geluk
Droegen onze sporen
Toen wij elkaar verloren
Alles gedaan, te weinig doorstaan