Ik wil zijn waar mensen lachen
Waar het van pret wordt uitgegierd
Waar geen oog is voor ellende
Het schaamteloze hoogtij viert
Daar wil ik lachen en aan het lachen maken
Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat
Daar wil ik publiek en clown zijn
Tot het lachen mij vergaat

Dan wil ik gaan waar mensen huilen
Om de toevalstreffers van het lot
Waar het lijden zinloos is geworden
Omdat men niet meer gelooft in God
Daar wil ik heulen met de goeden
Tegen de willekeur van het kwaad
Daar wil ik treuren wil ik troosten
Totdat ik geen traan meer laat

Dan wil ik zijn waar mensen vechten
Ik wil voorop gaan in de strijd
Tegen de bierkaai en de windmolens
En tegen de verloren tijd
Met het zwaard als ze dat vragen
Met de vuist of met de pen
Zal ik me in de oorlog mengen
Tot ik moegestreden ben
Dan zal ik gaan waar mensen zingen
Over vreugde en verdriet
Over twee minnaars die elkander kregen
In een langzaam liefdeslied

En wat er ook aan stijl mag klinken
Blues, country, rock and roll of rap
Ik zal me bij de zangers voegen
Totdat ik geen stem meer heb