Boudewijn de Groot
Als je huilen wilt
Als je huilen wilt
Huil dan niet bij mij
Ik heb al gehuild voor twee
Als je huilen wilt
Huil dan niet bij mij
Ik huil niet met je mee

Ik heb het allemaal genomen
Ik liet je steeds begaan
Maar de kruik ging zolang te water
Tot er barsten zijn ontstaan
Het is al lang geleden
Maar ooit waren we samen één
Toen geurden nog de rozen
Dansten vlinders om ons heen

Dat van de rozen en de vlinders
Vervaagde met de tijd
Momenten dat we samen lachten
Werden een zeldzaamheid
De hemel ging betrekken
Het onweer ging tekeer
Dagen van wrok en bitterheid
Geen tijd voor vlinders meer

Dan moest ik je weer troosten (tranen troosten)
Of je scherpe tong weerstaan (woorden pijn)
Dan was het hulpeloos huilen (ooit geweest)
Of met de deuren slaan (zal nooit meer zijn)
Als je huilen wilt
Huil dan niet bij mij
Ik heb al gehuild voor twee
Als je huilen wilt
Huil dan niet bij mij
Ik huil niet met je mee

De rozen zijn verwelkt
De vlinders zijn verdronken
Zelfs het huilen is me vergaan
Wat geweest is is geweest
En het zal nooit meer komen
Tijd om met de laatste deur te slaan

Als je huilen wilt
Huil dan niet bij mij
Ik heb al gehuild voor twee
Als je huilen wilt
Huil dan niet bij mij
Ik huil niet met je mee