Cem Karaca
Ay Karanlık
Maviye, maviye çalar gözlerin
Yangın mavisine

Rüzgarda asi, körsem senden
Gayrısına yoksam, bozuksam
Can benim, düş benim
Ellere nesi

Hadi gel, gel
Ay karanlık

İtten aç, yılandan çıplak
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam o-oy kapına
Var mı ki, var mı ki doymazlığım
İlle de ille sevmelerim
Sevmelerim gibisin

Oturmuş yazıcılar fermanım yazar
Etme gel, gel
Ay karanlık