Cem Karaca
Ülkem Benim
Ülkem benim
Garip hüzünler içinde öylece mahzun

Ülkem benim
Boynunu asla bükme
Bükme sakın o mağrur boynunu

Ülkem benim
Sana nasıl aşığım ben
Seviyorum seni hiç bir şeyi sevmediğim gibi ülkem

Memleketim
Üzme asla canını
Hangi geceyi gördün ki güneşi doğmamış
Elbet hak dönenir
Döner de gelir
Bulur her şey yerli yerini
Memleketim, memleketlim
Memleketim, benim memleketlim

Aldığımdan daha güzel
Veremezsem seni çoluk çocuğuma
Lanet olsun bana
Hele okudukça İstiklal Harbi'ni
İnan bana
Ülkem benim, memleketim benim
Canım cananım
Yegane sevdiğim
Hiçbir şey uğruna vazgeçemediğim
Hiçbir şey uğruna
Hiçbir şey uğruna
Hiçbir şey uğruna

Memleketim
Memleketlim
Memleketim
Benim memleketlim
Memleketim