["Ala Geyik Destanı" için şarkı sözleri]

[Giriş: Cem Karaca]
Şimdi size sunacağımız parçaya ben Cem Karaca olarak akrabalık bağları açısından özel bir ilgi ve de sevgi duymaktayım. Evet, parçamızın adı: "Alageyik". Bilmem, anlatabildim mi? Ben karaca, o da alageyik. E, kendisi uzaktan yeğenim olur biraz

[Bölüm 1: Cem Karaca]
Ben de gittim bir geyiğin avına
Ben de gittim bir geyiğin avına
Geyik de çekti beni kendi dağına
Geyik de çekti beni kendi dağına
Dağına

[Kesit: Cem Karaca]
Bundan çağlar önceydi
Toros yaylarının yüksek dağ köylerinde kişiler akıllı, uslu ve mutlu sürdürürlerdi geleneksel yaşantılarını. Öykümüze konu olan genç de bu mutlu kişilerden biri idi. Ve tüm yaşıtları gibi terler terlemez bıyıkları atına atladığı gibi geyik avına giderdi
Bu avlar, çok kere günler, günler boyu sürer ve onu sütüyle besleyip beşiklerde beleyen anası bakarken gözünden kıskanarak, sakınarak bakan sevdalısı yaşlı gözlerle beklerlerdi dönüşünü. "Gel etme, gel vazgeç şu geyik avından, bunun sonu hay'retmez" derlerse de, dinletemezlerdi ki. Önceleri onları dinler sanırdın yiğidimi. Hele oturup çamdan bardaklar oyarken görünce onu. Bardaklar da bardaktı hani. Belli ki Toros'un tüm güzellikleri nakış olmuş üstüne. Kız oğlan kız bardaklar oyardı ince belli. Ama birden durulur günlerden birinde. Ve sanki çağırırmış gibi Toros'un tüm geyikleri birlik olmuşçasına onu. Kopar giderdi ansızın. Ve kambur felek etti sonunda edeceğini. Güzel bir ala geyiğin peşinde soluk soluğa sıçrarken koyaklardan yukarı. Daha yukarı, daha yukarı... Devrisi günü daş dibinde yatar buldular onu – kanlı, upuzun. Gün o gündür bu öykü kulaktan kulağa, kuşaktan kuşağa Toros yaylarının kekik otlarının, dağ çiçeklerinin kokusuna karışarak bize kadar vardı. Bizden sonra da varacak her hal, bizden sonrakilere. Ve soruldukta nedir deyu ol hikayaat, ol kara sevda, ol destan... Dememiz "Alageyik Destanı"dır, yarenler

[Bölüm 2: Cem Karaca]
Ak bilekler daş dibinde çürüdü
Ak bilekler daş dibinde çürüdü
Kurban, siz gidin avcılar kaldım kaya başında (Aman, aman, aman)
Kayalar başında
Siz gidin gardaşlar kaldım kaya başında, aman, aman
Kayalar başında

[Bölüm 3: Cem Karaca]
Sabahtan kalktım ki, ezan okunur
Ezan sesi yar, yar, yar, yar, yar
Yüreğime, yüreğime dokunur
Duyar düşmanların
Öldün deyi kınalar, kınalar, kınalar, kınalar yakılır
Uyan Mehmed'im, uyan Mehmed'im, sinem, bülbülüm
Yüksek yaylalarda yâri, yâri, yâri, yâri, yâri, yâri
Beşiğini, beşiğini beledim
İndim alçaklara ölük-ölük eledim
Gittin geyik avına, gel etme, eyleme
"Gel etme, eyleme" dedim de
Dinletemedim de kurban olayım, şahan oğlum, yiğit oğlum
Şimdi ne yatarsın daş dibinde yâri, yâri, yâri
Kanlı, upuzun
Uyan Mehmed'im, sinem, bülbülüm
Etme uyan, etme kalk, yar
Yar, yar, yar, yar