Heidevolk
De vervloekte jacht
Gedreven door verlangen
Naar de jacht en haar spel
Geen oog voor vermaande arbeid
Luisterde niet naar vaders kwel
De smeekbeden van zijn moeder
Weerhielden hem niet van zijn plan
Om die nacht te gaan jagen
Zijn vaders ziekbed daar wist hij van

Snellend over het veld
Als de hartslag versnelt
Al het wild slaat op de vlucht
Want zijn pijlen zijn berucht

Vervloekt door zijn vader op het sterfbed
Alleen nog maar oog had voor de jacht
Voor eeuwig zal je nu nog jagen
Waren de laatste woorden die hij horen zou

Toch pakte hij zijn pijlen
Om te stropen in de nacht
Zo vertrok hij met zijn wapens
En zijn honden als enige wacht

Toch zou hij die nacht gaan jagen
Zijn vaders dood in 't verschiet
Toen de beste man begraven was
Verzonk zijn huis in het niets
Sindsdien doolt deze jager
Een zoektocht naar zijn ouderlijk huis
De roep om erbarmen
Vindt geen weerklank naar verluid