Uppi í risinu sérðu lítið ljós
Heit hjörtu, fölnuð rós
Matarleifar, bogin skeið
Undan oddinum samviskan sveið

Þau trúðu á draumamyrkrið svalt
Draumarnir tilbáðu þau
Fingurnir gældu við stálið kalt
Lífsvökvann dælan saug

Draumarnir langir runnu í eitt
Dofin þau fylgdu með
Sprautan varð lífið, með henni gátu breytt
Því sem átti eftir að ske

Uppi í risinu lágu og ófu sinn vef
Óttann þræddu upp á þráð
Ekkert gat skeð því það var ekkert ef
Ef vel var að gáð

Hittust á laun, léku í friði og ró
Í skugganum sat Talía
Hvítir hestar drógu vagninn með Rómeó
Við hlið hans sat Júlía

Trúðu á draumamyrkrið svalt
Draumarnir tilbáðu þau
Rómeó - Júlía
Rómeó - Júlía
Þegar kaldir vindar haustsins blása
Naprir um göturnar
Sérðu Júlíu standa, bjóða sig hása
Í von um líf í æðarnar

Því Rómeó villtist inn á annað svið
Hans hlutverk gekk ekki þar
Of stór skammtur stytti þá bið
Inni á klósetti á óþekktum bar

Hittust á laun , léku í friði...