Hij was maar 'n clown, in 't wit en in 't rood
Hij was maar 'n clown, maar nu is hij dood
Z'n Hoed was te klein, en z'n schoenen te groot
Ach hij was maar 'n clown, maar nu is hij dood
De herinnering blijft, aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven, tot de laatste dag
Niemand kende de pijn, van z'n stille verdriet
Want er was op 't einde, niemand die hij verliet
Hij woonde alleen, in een wagen van hout
Hij was maar een clown, en zo werd hij oud
Hij lachte en sprong, in 't fel gele licht
Maar onder die lach, zat een droevig gezicht
De herinnering blijft, aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven, tot de laatste dag
Niemand kende de pijn, van z'n stille verdriet
Want er was op 't einde, niemand die hij verliet
Op een avond hij viel, dat was elke keer
Het publiek lachte luid, maar voor hem was het uit
Hij was maar 'n clown, in 't wit en in 't rood
Hij was maar 'n clown, maar nu is hij dood
De herinnering blijft, aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven, tot de laatste dag
Niemand kende de pijn, van z'n stille verdriet
Want er was op 't einde, niemand die hij verliet
De herinnering blijft, aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven, tot de laatste dag
Niemand kende de pijn, van z'n stille verdriet
Want er was op 't einde, niemand die hij verliet