Frans Bauer
Bloeien De Rozen Niet Meer
Stil en verlaten tuur ik door de lege kaarten
Op zoek naar jou
Ook al weet ik dat je weg bent
Een ander jou verwent
Waarom moest dit nou

Bloeien de rozen niet meer
Liefste mijn hart doet zo’n zeer
Zeg me nu toch, waarom ging je weg
Was alles dan zomaar voor niets
Bloeien de rozen niet meer
Zeg me waarom was er geen weg meer terug
Ik wil meer dan gewoon vrienden zijn
Het was toch ooit, heel lang, heel fijn

Zoveel stille dagen
Anders toen we samen waren
Het is voorbij
Ik moet het gaan beseffen
Het leven gaat door
’t Is verleden tijd

Bloeien de rozen niet meer
Liefste mijn hart doet zo’n zeer
Zeg me nu toch, waarom ging je weg
Was alles dan zomaar voor niets
Bloeien de rozen niet meer
Zeg me waarom was er geen weg meer terug
Ik wil meer dan gewoon vrienden zijn
Het was toch ooit, heel lang, heel fijn
Bloeien de rozen niet meer
Liefste mijn hart doet zo’n zeer
Zeg me nu toch, waarom ging je weg
Was alles dan zomaar voor niets
Bloeien de rozen niet meer
Zeg me waarom was er geen weg meer terug
Ik wil meer dan gewoon vrienden zijn
Het was toch ooit, heel lang, heel fijn
Het was toch ooit, heel lang, heel fijn