من
[Man]
خالی از عاطفه و خشم
[Khali az âtifeh o khashm]
خالی از خویشی و غربت
[Khali az khvishi o ghorbat]
گیج و مبهوت بین بودن و نبودن
[Gij o mabhut beyn-e budan o nabudan]
عشق
[Eshgh]
آخرین همسفر من
[Âkherin ham-safar-e man]
مثل تو من و رها کرد
[Mesl-e to man o rahâ kard]
حالا دستام مونده و تنهایی من
[Halâ dastâm munde o anhâ-ye man]

ای دریغ از من
[Ey darigh az man]
که بی خود مثل تو گم شدم، گم شدم تو ظلمت تن
[Ke bi khob mesl-e to gom shodam, gom shodam tu zolmat-e tan]
ای دریغ از تو
[Ey darigh az to]
که مثل عکس عشق هنوزم داد میزنی تو آینه ی من
[Ke mesl-e aks eshgh hanuzam dâd mizani to âyene-ye man]
وای
[Vây]
گریه مون هیچ، خنده مون هیچ
[Gerye mun hich, khanda mun hich]
باخته و برنده مون هیچ
[Bakhne o barande mun hich]
تنها آغوش تو مونده، غیر از اون هیچ
[Anhâ âghush-e to munde, gheyr az un hich]
ای،
[Ey]
ای مث من تک و تنها
[Ey mes-e man tak o tanhâ]
دستام و بگیر که عمر رفت
[Dastâm o begir ke omr raft]
همه چی تویی، زمین و آسمون هیچ
[Hame chi tori, zamin o âsemun hich]

در تو می بینم
[Dar to mi binam]
همه بود و نبود، بیا پر کن من و ای خورشید دل سرد
[Hame bud o nabud, biâ por kon man o ey khorshid-e del sard]
بی تو می میرم
[Bi to mi miram]
مثل قلب چراغ، نور تو بودی، کی من و از تو جدا کرد؟
[Mesl ghalb-e cherâgh, nur to budi, ki man o az to jodâ kard?]