Azap, azap, azap, azap
Azap, azap, azap, azap, azap...

Gönlümün bağında ıstırap tüter
Mutluluk ellerde, bende ne gezer
Bu dertler benimle mahşer yolcusu
Orda da biter mi, bitmez mi bilmem

Bahtıma kederler ağını ördü
Azap, azap, her günüm azap (Vokal)
İçimde mutluluk doğmadan öldü
Azap, azap, her günüm azap (Vokal)
Yaşantım sonunda zulüme döndü
Ölsem de bu zulüm biter mi bilmem

Azap, azap, her günüm azap

Dertlerle yoğrulmuş benim toprağım
Doğarken yazılmış bu ıstırabım
Çile arkadaşım, keder yoldaşım
Bu dostluk ne zaman bitecek bilmem