Yevgueni
Vergif
[Strofe 1]
Ze zegt wel dat ze van je houdt
Al weet ze zelf niet echt
Wat dat betekent, ook al heb je 't haar
Nog zo mooi uitgelegd
Ze zegt het net als "goeiemorgen"
Of als "wil je nog wat thee?"
Maar je wil haar graag geloven
Dus je gaat weer met haar mee

[Strofe 2]
Maar nauwelijks honderd meter verder
Laat ze jou alweer alleen
Na honderd jaar vraag jij je nog steeds af
Hoe ze verdween
Want ze zei nog: "goeiemorgen"
Ze had nog thee gebracht
Maar zelf dronk ze altijd koffie
Ja dat was toch wel verdacht

[Refrein]
Dan vroeg ze: "nog een beetje?"
En jij zei niet nee
"Nog een beetje?"
Je knikte gedwee
"Nog een beetje?"
Maar zij dronk niet mee
Nu pas weet je
Dat was echt geen thee
[Strofe 3]
Stil en door de jaren
Stroomt ze traagjes uit je bloed
Symptomen zijn verdwenen
Maar de nasmaak bitterzoet
En dan zei ze: "goeiemorgen"
Dan vroeg ze: "nog wat thee?"
Maar dan hoorde jij iets anders
Dus je ging weer met haar mee

[Bridge]
En kleine mensen worden groot
Een grote mens gaat sneller dood
Dat leert ons toch de statistiek
Maar van vergif word je ook ziek
Je hebt het toch nog net gehaald
Je hebt het wel heel duur betaald
Want tijd is geld, verloren tijd
Nog erger, want een dag voorbij is kwijt

[Outro]