Ik kon me nooit verbeelden, dat ik ouder worden kon
Vertrouwde taferelen, ons grasveld in de zon
Ik zie mezelf nog scoren, in het kleine houten doel
Daar werd geluk geboren, daar waar ik het nog steeds voel

In mijn dorp, mijn dorp, door de kerk en de werklui ontworpen
Wist ik maar hoe en waarom de toekomst m'n jeugd overnam
In mijn dorp, jouw dorp
Of de zon schijnt of dat het koud wordt
Morgen stel je geen vragen, zolang je vandaag zeggen kan
Ik ga nooit meer weg uit Volendam

Na een maand in Amerika, trekt mijn hart het niet meer, ik ga naar huis
Dat iemand ooit emigreerde hiervandaan, breng ik niet thuis
In mijn dorp, mijn dorp, door de kerk en de werklui ontworpen
Wist ik maar hoe en waarom de toekomst mijn jeugd overnam
In mijn dorp, jouw dorp
Of de zon schijnt of dat het koud wordt
Morgen stel je geen vragen, zolang je vandaag zeggen kan
Ik ga nooit meer weg uit Volendam

Kijkend naar de beelden in mijn oma's oude boek
De foto's zijn vergeeld en de winkels opgedoekt
De blijheid in de ogen, hield de armoe in de ban
De tijd is omgevlogen, hm tsja, dat zeggen oma's dan
In mijn dorp, jouw dorp
Of de zon schijnt of dat het koud wordt
Morgen stel je geen vragen, zolang je vandaag zeggen kan
Ik ga nooit meer weg uit Volendam

...