Steen voor steen
Stapel ontheemd
Krachten verwachtend
In m'n eigen huis ontheemd
Nachten alleen
Duizend en één
Wrange verlangens
Dromen vaag en vreemd
Klauteren, strompelend
Aan het schermerdonker bond en blauw
Zonder raad of richting
Zonder taal
Bang zijn
Maar geloven dat ik ooit weer boven komen zou
Wetend wat ik toen niet weten wou
Dat alles door de liefde van een vrouw
Woord voor woord
Angsten vermoord
Stevig en geven
Weten hoe het hoort
Varend vooruit
Zout op mijn huid
Golven bedolven
Wat mijn pad heeft gekruisd
Gelauterd en herboren
Hier vanuit mijn toren hoog en droog
Schreeuw ik naar beneden wat ik weet
En wie het liever niet wil horen
Houdt zich voor het kraaien doof
Een ander kijkt omhoog en fluit al gauw
Hier van binnen was het koud en mistig
Al was het midden in de zomertijd
Wie het beminnen van een vrouw zo mist is
Snel de zin in heel het leven kwijt
Hier van binnen was het koud en mistig
Al was het midden in de zomertijd
Wie het beminnen van een vrouw zo mist is
Snel de zin in heel het leven kwijt
Wie het liever niet wil horen
Houdt zich voor het kraaien doof
Een ander kijkt omhoog en fluit al gauw
Mijn hoogste lied van liefde voor een vrouw
Hier van binnen was het koud en mistig
Al was het midden in de zomertijd
Wie het beminnen van een vrouw zo mist is
Snel de zin in heel het leven kwijt
Hier van binnen was het koud en mistig
Al was het midden in de zomertijd
Wie het beminnen van een vrouw zo mist is
Snel de zin in heel het leven kwijt
Snel de zin in heel het leven kwijt
Snel de zin in heel het leven kwijt
Steen voor steen