Kijk hier staat zij in het wit en ik in m’n jacquet
We werden voor de foto op een grasveld neergezet
Een hoop familie om ons heen, wat kinderen vooraan
En altijd zie ik uiterst rechts die onderkruiper staan
Het fotoalbum van toen ik trouwde
Het was al mis, alleen ik had het niet door
Het fotoalbum van toen ik trouwde
Ze kende die glijer van kantoor
Hij heeft nog een vrolijke speech gehouden
Hij kwam zelfs met een enorm kado
Hij heeft nog een vrolijke speech gehouden
En zij gilde iets te hard:”Bravo”
Hij kwam voortdurend bij ons langs
Ik dacht in het begin
Dat hij, dat zij, ach, laat ook maar
Toen trok ze bij hem in
Het bleek dat iedereen het wist
Maar ik, ik was te dom
Ik vis dat album uit een kist
En sla de bladen om
Dat fotoalbum van toen ik trouwde
Die vent die niet weet dat ik hem haat
Hij heeft me op straat laatst nog aangehouden
Hij had zelfs een reden inderdaad
Ik weet nog precies wat hij me toe vertrouwde
Hij vroeg:”Dat jacquet is dat mijn maat?”