Bu karanlık dünyada bi karga kadar alçakken kartal gibi gökyüzünde yükseklerde süzülemezsin uçurumlar tam hızla önüme dikey inerken geriye kalan gözyaşına artık üzülemezsin hayallerime çok yaklaşıyorum belki derken ölüme az kaldı yaşama ben veda ederken pes edemem ki ben olmaz ölüme daha çok erken güneşe doğru ben giderken gözyaşımı silerken

Nakarat:
Ağladım her gece gözyaşımı silerek ben sadece
Ağladım sadece gözyaşımı silerek ben her gece

Ağladım her gece gözyaşımı silerek ben sadece
Ağladım sadece gözyaşımı silerek ben her gece

Gözlerimi silerken Pasifik okyanusuna doğru açtım yelken rüzgar yüzüme doğru eserken kara bulutlar arasından güneşe inerlerken ölümüne savaşan mitolojik savaşçılar yolumu keserken olabilirdi mutlu uzaklarda ışık vardı ama görülen umut vardı üstünde kara bi bulut sardı dörtbir yanım kardı üzerime yağdı gözlerim umut arardı ama bütün umutlarım karardı

Ağladım her gece gözyaşımı silerek ben sadece
Ağladım sadece gözyaşımı silerek ben her gece

Ağladım her gece gözyaşımı silerek ben sadece
Ağladım sadece gözyaşımı silerek ben her gece