Yüzümden düşen bin parçayı toplayıp attın kum saatine
Belki zamanla bir ihtimal eriyip akar, gider diye
Gülümseyecek şey kalmadı, dönüp bakınca maziye

Sen bazen ellerim dokunur diye
Haykırdın korkuyla kanatsız meleğe, eriyip giderken
Ben zaten gözlerin donuk diye
Dokunmazdım buzlu cam yüzüne, ürkeklik niye?

Çok yürüdük, yol almadık, soluklanmak için durmadan
Kısır döngüye adım attık, bastığımız yere bakmadan
Beyaz bayrak çekilmedi, cephanesiz kalmadan

Sen bazen ellerim dokunur diye
Haykırdın korkuyla kanatsız meleğe, eriyip giderken
Ben zaten gözlerin donuk diye
Dokunmazdım buzlu cam yüzüne, ürkeklik niye?

Sen bazen ellerim dokunur diye
Haykırdın korkuyla kanatsız meleğe, eriyip giderken
Ben zaten gözlerin donuk diye
Dokunmazdım buzlu cam yüzüne, ürkeklik niye?