Verse 1 :

Απο το φαράγγι που πέρασα
Πέρασα δίχως να αισθάνομαι τίποτα
Εχεις αυτό που ζητάω στα αλήθεια μέσα στις παλάμες σου οπότε δώστο
Εχω να αφήσω τα πάντα πίσω μου μόνος να πράττεις σαν άνδρας φίλοι του ανθρώπου κι εχθροί του μαλάκα
Τέλος παιχνιδιού πέφτει απο το παλάτι ο βαρώνος
Δεν είναι τυχαίο που μετράει η εκτίμηση κι ο σεβασμός απο το κράμα μας κόπος
Προσωπικός είναι ο λόγος για ο,τι μας στερήθηκε η δίψα μας φέρνει τροφή
Και αφού το πήραμε προσωπικά γονατίζουν ωραία τα beats μα τραυλίζουν έχουν τις προδιαγραφές μα οι γραφές τους ανάμεικτες απο ισχνές οπτικές

Chorus :

Το κάνουμε μόνο για μας δεν ξέρω τι κάνουν αυτοί (x3)

Σκάμε σαν βόμβες ναπάλμ εμπρηστές μέσα στο κέντρο της γής
Θα καούμε κι εμείς αναμφίβολα

Verse 2 :

Πρωτοτυπούμε τυπώνοντας τύμπανα πολέμου απο εμφύλιο
Αντίπαλοι μόνο εμείς τα δικά μας κορμιά με ένα κίνητρο
Ανεξήγητο τα αδύνατα δεν τα κυνήγησαν καν διότι ψάχνουνε
Προσεγγίσιμο τον τρόπο εύκολο δρόμο προς την κορυφή μέσα στο απλανές τόσο αφύσικο μέρος που
Αποικούμε που κατοικούμε
Μέσα απο τις νομάδες που ζούμε θα φανούμε σαν ήλιος στο σκότος
Τα συρματοπλέγματα βαμμένα με αίμα
Ατσάλινη ξιφολόγχη απο την φαρέτρα
Αφουγκράζεται παλμούς σε ζωντανούς αγωγούς μέσα απο τα κέντρα
Δεν μπορώ τους αριθμούς οπότε πόσα χρόνια θα το κάνω μέτρα
Ο σκοπός μου πάντα αγιάζει τα μέσα
Τέλος η μέθοδος μία προφανώς κι επαφές παίζουν ρόλο μα να έχεις να πείς κάτι
Εχοντας τάση κάθε κομμάτι
Ρυθμός που αν σε συνεπάρει χτυπά με μανία
Δεν γνώρισα ισονομία,ισοτιμία παλεύω για αυτά που μου αξίζουν
Στων τραίνων τις ράγες ταξίδια εξίσου διαφορετικά κι οικεία
Ανισόρροποι ψάχνουμε για ισορροπία
Το άχτι μου βγάζω μέσα απο πνευμόνια που αφρίζουν δουλεύοντας την ερμηνεία για κάθε ψεγάδι μας χτυπάν μαστίγια στις πλάτες μας
Εχοντας βρεί το σημείο συντεταγμένες μέσα στην περιοχή
Κάναμε υπομονή μα ήρθε η ώρα να ανοίξουμε χειρουργικά την τομή
Chorus :

Το κάνουμε μόνο για μας δεν ξέρω τι κάνουν αυτοί (x3)

Σκάμε σαν βόμβες ναπάλμ εμπρηστές μέσα στο κέντρο της γής
Θα καούμε κι εμείς αναμφίβολα