[Intro]
1.2 1.2, αυτή είναι η φωτιά μας
Πάμε
Eversor, άναψ' το

[Verse 1]
Μια βόλτα με τ' αμάξι ένα βράδυ σαν κι αυτο
Κάπου ψηλά νά 'χουμε θέα και να αδειάζει το μυαλό
Σαν μυρμήγκια να φαντάζουνε οι πολυκατοικίες
Γίγαντες από μικρομεσαίες συνοικίες
Στα κορμιά μας τατουάζ διηγούνται ιστορίες
Σαν χάρτες της προσωπικότητάς μας
Μια στάση ζωής, χάρη σ' αγώνες και πικρίες
Πίσω απ' το τζάμι της πραγματικότητας μας
Τιμάμε τις γυναίκες μας, αδερφές και αδερφούς μας
Το ρίχνουμε στον χαβαλέ να μη σαλτάρει ο νους μας
Δεν ξεχνάμε από πού ερχόμαστε, τιμάμε τους νεκρούς μας
Και δεν αφήνουμε ποτέ πίσω δικούς μας
Η φάρα μου μου έμαθε νά 'μαι ταπεινός
Κι όταν τα πράγματα ζορίζουνε, καριόλης σκληρός
Μού 'χες πει «Μη βλέπεις πίσω, χαλάει ο καιρός
Μόνο εμπρός, εμπρός και πρόλογο μην τρως»
Πιο μικρός, ήμουνα κάπως ρομαντικός
Μα αυτός ο κόσμος είναι μπάσταρδος, ύπουλος και κακός
Συνεπώς, έμαθα να παραμένω δυνατός
Να 'μαι αυτός που μέσα στο σκότος φέρνει το φως
[Chorus]
Εδώ γεννιόμαστε και φεύγουμε μόνοι
Σ' αυτό το χώμα ο δυνατός επιβιώνει
Πάτα γερά και κοίταξε να ζήσεις
Αυτ' είν' η φωτιά μας και δε θα σβήσει
Εδώ γεννιόμαστε και φεύγουμε μόνοι
Μη φοβάσαι το σκοτάδι, δε σκοτώνει
Αποδέξου το και κοίταξε να ζήσεις
Αυτ' είν' η φωτιά μας και δε θα σβήσει

[Verse 2]
Με καταράστηκαν μ' αυτό το ταλέντο
Τις σκέψεις μου να κάνω λόγια, δίκοπο στιλέτο
Να κόβομαι, να γράφω με το αίμα μου βιβλία
Να παίρνω τόσο σεβασμό κι η αγάπη 'ναι ευλογία
Πέρα-δώθε τα κοπρόσκυλα μ' ακούνε και οργώνουνε
Ανατριχιάζουνε, με νιώθουν, καμαρώνουνε
Τα ξημερώματα που σπίτι γυρνάνε
Χαμογελάνε, σφίγγουν στην αγκαλιά όσους αγαπάνε
Ακούω την πόλη να βαριανασαίνει όταν όλοι κοιμούνται
Αυτές τις ώρες που οι παράξενοι κινούνται
Πάλι χάνουν τον δρόμο τους, θελημένα ξεχνιούνται
Τα μπλέκουνε, και μπλέκουνε μήπως και λυτρωθούνε
Αφέθηκες στην κόλαση, μη γυρίσεις εκεί
Να κοιτάζεις τα ντουβάρια Δευτέρα με Κυριακή
Σε φθείρει η σιωπή, αυτ' η γραμμ' είναι λεπτή
Ν' αγαπάς τον εαυτό σου, αυτ' η ζω' είναι μικρή
Τον χειρότερό εχθρό μου στον καθρέφτη μου συνάντησα
Μαύρισα, σκιάχτηκα, πίσω μου τον παράτησα
Είναι το τελευταίο τσιγάρο που κάπνισα
Τέλειωσε, στον δρόμο το πέταξα και το πάτησα
Αυτή η φλόγα που κρατάω ανήκει σ' εμάς
Για κάτι μέρες σκοτεινές, που δεν ξέρεις πού πας
Σας τη μοιράζω με κεριά και αναπτήρες
Ο πόνος φτιάχνει δυνατούς χαρακτήρες
[Chorus]
Εδώ γεννιόμαστε και φεύγουμε μόνοι
Σ' αυτό το χώμα ο δυνατός επιβιώνει
Πάτα γερά και κοίταξε να ζήσεις
Αυτ' είν' η φωτιά μας και δε θα σβήσει
Εδώ γεννιόμαστε και φεύγουμε μόνοι
Μη φοβάσαι το σκοτάδι, δε σκοτώνει
Αποδέξου το και κοίταξε να ζήσεις
Αυτ' είν' η φωτιά μας και δε θα σβήσει

[Chorus]
Εδώ γεννιόμαστε και φεύγουμε μόνοι
Σ' αυτό το χώμα ο δυνατός επιβιώνει
Πάτα γερά και κοίταξε να ζήσεις
Αυτ' είν' η φωτιά μας και δε θα σβήσει
Εδώ γεννιόμαστε και φεύγουμε μόνοι
Μη φοβάσαι το σκοτάδι, δε σκοτώνει
Αποδέξου το και κοίταξε να ζήσεις
Αυτ' είν' η φωτιά μας και δε θα σβήσει

[Outro]
M-M-M-M-Major
Motherfucking bangers (bangers, bangers, bangers)