12os Pithikos
Δ.K.12

[Intro]
Δ. Κ. 12, κίνδυνος (Ει)
Δημόσιος Κίνδυνος (2020)
Νούμερο 12 (Λαμβάνεις;)
Και ξέρεις τώρα

[Verse 1]
Το σύστημα με θέλει νεκρό
Το τομάρι μου στην πρέσα, φυλακή το μυαλό
Εγώ δε φεύγω, ας έρθουν να με πάρουν σηκωτό
Διεισδύω σ' εγκεφάλους δίχως προφυλακτικό
Φύτεψα τα σπόρια μου σ' όλη την επικράτεια
Ποτίζοντας με γνώση, σκοτώνεται η ημιμάθεια (Ga!)
Βλέπω μοτίβα, αναλύω κωδικούς
Χαρτογραφώ εγκεφάλους, ραπ από μηχανικούς
Παρατηρώ παντού και πάντα τα πάντα μ' ανησυχία
Όχι, δεν κάνω νταλαβέρια στη γωνία (Όχι)
Δημόσιος κίνδυνος γι' αυτήν την κοινωνία
Πονηρεύομαι τις φυλακές να γίνονται σχολεία
Σ' ένα ράφι με θέλουν, απλό προϊόν (Εκεί)
Οι πλούσιοι να αγοράζουνε την τέχνη των αμνών
Γεγονός που σαφώς δε μας μάθαν στα σχολεία
Πως η πείνα δεν έχει ούτε χρώμα, ούτε θρησκεία
Πόσο επικίνδυνος είναι όποιος δε φάει; (Λυσσάει)
Βγαίνει έξω κι ό,τι βρει, κυνηγάει
Η κοκκινοσκυφίσα έγινε αρεστή λόγω οίκτου
Αυτ' είναι η εκδίκηση του λύκου
[Chorus]
Δημόσιος Κίνδυνος
Νούμερο 12
Δημόσιος Κίνδυνος
Αυτ' είναι η εκδίκηση του λύκου

[Verse 2]
Κυκλοφορώ ανάμεσα στα ζόμπι
Συζητάν τ' όνομά μου σε κάποιο λόμπι
Με θέλουν σκλάβο τυφλό μπροστά στην οθόνη
Είμαι τρελός, αφυπνίζω συνειδήσεις από χόμπι
Μη μ' ακούς πολύ μπορεί και να ξυπνήσεις
Θα 'ναι άβολο, στο Matrix δε θα μπορείς να γυρίσεις
Το πείραμα πέτυχε, φάε λίγο σκύψε πάλι
Άρτος και θέαμα, μην αλλάζεις κανάλι
Εκφυλισμός από μόνος σου το πνεύμα σε κόμα
Προωθούνται τα σκουπίδια με την ακριβή εικόνα
Μα ποιος νοιάστηκε πότε για την αλήθεια;
Άσχημη και ματωμένη ξεψυχάει μες στο χώμα
Φόβος πανικός τροφή για τα γουρούνια
Εγκληματίες μέσα σε έδρανα και κοστούμια
Αυτοί ψάχνουν το φίλτρο για αιώνια ζωή
Κι εμείς γι' ανάγκες πλαστική αγάπη πλαστικό φαϊ
Θ' αλληλοσκοτωθούμε το ξέρω θα χρειαστεί
Το ένστικτο επιβίωσης του καταναλωτή
Όποιος κι αν είσαι πάτα το κουμπί
Αυτός ο κόσμος δεν αξίζει να σωθεί
[Chorus]
Δημόσιος Κίνδυνος
Νούμερο 12
Δημόσιος Κίνδυνος
Αυτ' είναι η εκδίκηση του λύκου

[Outro]
Ακούω 2 ρόδες να τσουλάν στην ησυχία
Αυτά τα άσπρα κράνη μου χαλάν την ηρεμία
Στην ελλαδα στην γαλλια στις άκρες του Ατλαντικού
Είναι μουνόπανα παντού
Θέλω τ' αδέρφια μου να είναι ευτυχισμένα
Υγιή, χαμογελαστά και τακτοποιημένα
Όχι να φεύγουν άρον-άρον για τα ξένα
Αυτή η χώρα γαμιέται και σίγουρα όχι μ' εμένα