Gülşen
Kara Böcükler
Başkalarının
Üzüntüleriyle sevinip
Övünenler
Aslında insanlığını
Kaybedip gizlice dövünenler
Dostunun aşkının her
Hücresini tek tek sömürenler
Kötü kalpli plancı sevgi
Düşmanı çok sayın kara kediler

Mevlam benden uzak tutsun bunları
Artık çakralarım tütüyor
Kırıp döküp ezip geçip orgazm
Olanlar bir de benden medet umuyor
Yazık gözleri dönmüş kalpleri
Sönmüş yerle yeksan düşünenler
Ruhunu kırıtan vicdanı kıvrak
Sırıtan kara kediler

Offff offff yeter beeee buraya kadarrrr

Kalpleri acıtan aşkları kemiren
Kötülükle beslenenler
Gönlünü açmayan hiç
Konuşmayan gizli saklı delirenler
Geceleri avlanıp gündüzleri
Aklanıp her daim yok edenler
Aklımın almadığı sabrımın
Kalmadığı sizi gidi kara böcükler
Offff offff yeter beeee buraya kadar

İçim daraldı yeter bağrıma
Bağrıma vuranlardan
Yaşatmamam lazım bu böcükleri
Yoksa çalar balımdan
Kollayamam ki ben önümü arkamı
Bir ömür ölene kadar
Çitilemek lazım hiç leke
Kalmasın ruhumda zerre kadar
Okuduğum kitabın ismini bile
Aklımda tutamıyorken
Kurtulmam lazım aklımdan
Çıkmayan böcüklerden

Offff offff yeter beeee buraya kadar