Gün gece yarısı olunca
Aşk kapımı çalar
Ruhum ay gibi sulara vurunca
Kalp yüzünü arar

Boşver gitsin unut diyor bilenler
Bu sözü duymaz böyle sevenler
Bu çaresizlik nereye kadar
Her şeyden vazgeçtim dön artık yeter

Yansın geceler vursun sabaha
Dönsün rüzgâr durgun sulara

Yansın bu deniz her yer yakamoz
Dön gel bir (bu) sabah sensiz olmuyor