[قسمت اول: #تهران]
اضافه میکنم هر بار
اسمشو توی لیستم
یه دیوونه ی وحشی
که شب و روز جلوش می ایستم
توی تنهایی هام با من
یا تو همهمهی شهر
میشنوم صداشو
میشم اونی که من نیستم
میبینم تو آینه هر وقت
جای زخمِ کینه هاشو
میچِشم زهر نگاشو
داغ شدن شقیقههاشو
[همخوان: #تهران]
بشکن، این یخِ سکوتو
بشکن، طلسمِ سقوطو
فراموش کن لحظهی تباهو
بشکاف دل شب سیاهو
بشکن، تردید و سکونو
بشکن، قاعدهی جنونو
شلیک کن تیر خلاصو
ببین ابلیس میچرخونه تاسو
[قسمت دوم: فرشاد]
لای خوابِ شب
یادم میادش کافی نیست
عکس هست قابی نیست
آسمون هست عُقابی نیست
تو جوابِ واسه دیدن هیچ راهی نیست
کبریت میزارم بین پلکهام
مویرگها سُرخ، توی سفیدی
راه بده میزنم قید چشمام
چارهای که تو بدی
واسه من میشه کمدی
فوقش زیرِ ما فوقتی
دور چی میکشی خط؟
گناه بی توبه ای
گُه به این حسم که میخواد
لو بری قبل اینکه لوم بدی
من جنین دورانِ بمبم
منجنیق بحرانِ نطفم
اگه که نتونم دنیاتُ عوضش کنم
من نمیزارم دنیات عوضم کنه
گندهترین کفش دنیا هم بیاد
نمیزارم هیچ پایی لگدم کنه
سر من پره
اونقد مشت زدم از تو
به خودم بدنم غره
تو که جای خودت
یه روزی غرق بشی
هجمهی موجهای عرقم دورت
عوضی نیست ولی من گله دارم
ثابتم نمیاد رعشه به کارم
گیرم درها رو ببندی
من توی ذهنم پنجره دارم
محصول همین اطرافم
نا امیدم از مکالمه
دلیل بده واسه مصالحه
من مجهولم تو این معادله
[همخوان: #تهران]
بشکن، این یخِ سکوتو
بشکن، طلسمِ سقوطو
فراموش کن تقدیر تباهو
بشکاف دل شب سیاهو
بشکن، تردید و سکونو
بشکن، قاعدهی جنونو
شلیک کن تیر خلاصو
ببین ابلیس میچرخونه تاسو
[قسمت سوم: #تهران]
کم کم دارم از خودم میترسم
از تیغ تیز تو دستهام
از خودم میترسم
از این نفرت تو چشم هام
از خودم میترسم
از هر جا میره فکرهام
شاید درستن حسهام
(بشکن، بشکن، بشکن، بشکن)
[همخوان: #تهران]
بشکن، این یخِ سکوتو
بشکن، طلسمِ سقوطو
فراموش کن تقدیر تباهو
بشکاف دل شب سیاهو
بشکن، تردید و سکونو
بشکن، قاعدهی جنونو
شلیک کن تیر خلاصو